[lat. abstractio – pozulmaq, mücərrədləşmə]

1. Mücərrədlik;

2. Roma filosofu Boesi (480-524 illər) tərəfindən elmi leksikona daxil edilmiş və Aristotelin işlətdiyi yunan termininin tərcüməsi olan anlayış;

3. Konkret varlıqla əlaqəsi olmayan; mücərrəd (konkretin əksi). Məsələn, abstrakt anlayış, abstrakt mühakimə. Abstraktlaşdırmaq – mücərrədləşdirmək, mücərrəd məfhumlar yaratmaq; məntiqi olaraq konkret, ayrı-ayrı əşyadan ümumi məfhumlara və inkişaf qanunlarına keçmək: bir şeyi onun ikinci dərəcəli əlamətlərindən sərf-nəzər edərək tədqiq etmək.